De essentie van (digitale) nazorg

4 april 2017

Wat ik supermooi vind aan mijn werk is natuurlijk kinderen, ouders en nabestaanden te helpen bij verlies. Waar ik als professional ook veel energie van krijg, is netwerken. Ik houd van contact met mensen, veel verschillende soorten mensen, juist omdat ieder mens een mooi verhaal te vertellen heeft. Daar word ik blij van, het verbreedt mijn kijk op de wereld en ik leer enorm veel!

De afgelopen periode heb ik weer met allerlei verschillende partijen aan tafel gezeten. Steeds met maar één doel: een gezicht kennen bij de naam, zodat je elkaar beter en makkelijker weet te vinden wanneer nodig. Want hoewel al deze partijen iets heel anders doen dan ik, streven we hetzelfde doel na: mensen na verlies weer op het juiste pad krijgen, of in ieder geval helpen bij het vinden van de juiste richting. Helaas kan niemand het verlies van een ander ‘oplossen’, dat moet je toch echt altijd zelf doen. Een beetje hulp zorgt er wel voor dat velen vaak sterker uit een moeilijke situatie komen. Immers, al wordt je rugzak steeds zwaarder, als jouw lijf én ziel meegroeien, kan een mens heel veel aan!

Graag vertel ik jullie meer over de interessante partijen die ik recent heb ontmoet en de interessante bijeenkomsten die daar bij hoorden.

Digitale nazorg

Vorige week een mooie netwerkbijeenkomst gehad van het BGNU, de Branchevereniging Gecertificeerde Nederlandse Uitvaartondernemingen. Een heel nieuw netwerk voor mij, leren kennen dankzij mijn lidmaatschap van het Landelijk Platform Nabestaandenzorg. Het onderwerp van de netwerksessie was interessant, namelijk ‘Digitale nalatenschap.’ De presentatie werd gegeven door Sander van der Meer van het bedrijf Digitale Nazorg. Eén van zijn voorbeelden:

“Toen Sarah overleed op 18-jarige leeftijd aan de gevolgen van een auto-ongeluk, wilden haar ouders zo graag die laatste dierbare foto’s op haar mobiele telefoon en haar iPad, maar ze wisten haar wachtwoord niet. Nergens bleek ze de wachtwoorden te hebben genoteerd, ze stond er vanzelfsprekend niet bij stil dat zij op een dag zomaar nooit meer thuis zou komen.”

Voor velen is dit waarschijnlijk een ongewenst herkenbare situatie. En hoogstwaarschijnlijk denk ook jij bij jezelf: ‘Ging het maar om één wachtwoord, ik heb er zoveel in gebruik voor verschillende apparaten, social media, etcetera. Wat als dit mijzelf of één van mijn dierbaren overkomt?’

Goed om hier bij stil te staan en zeker goed om dit als nabestaandenbegeleiders mee te nemen in onze adviezen. Dat er dus zoiets bestaat als ‘digitale nazorg’. En dat de professionals op dit gebied –mede doordat zij onderdeel zijn van de politie en veel forensisch onderzoek op hun cv hebben staan- wél (bijna altijd) toegang krijgen tot al die apparaten en social media waar zoveel dierbaars op staat.

Family Factory Leimuiden

Zoals ik al in mijn vorige blog vertelde, was ik uitgenodigd voor een presentatie over ‘Kind en Rouw’ bij Family Factory. Dit vond afgelopen week plaats. Family Factory, een sociaal initiatief, het netwerk van en voor ouders dat zorgt dat zij elkaars bron van ideeën, inspiratie en energie kunnen zijn bij het opvoeden van hun kroost. Je vindt de Family Factory op steeds meer plaatsen in Nederland en iedere locatie wordt gerund door een team van ouders die samenwerken met lokale partners.

Zo werd ik gebeld door de locatie Leimuiden. Zij hebben elke maand een koffie-ochtend met een spreker. Hiervoor worden alle ouders van drie verschillende scholen in de gemeente Kaag en Braassem uitgenodigd. Geen verplichting, puur een welkom als het onderwerp je aanspreekt. Prachtig initiatief vind ik zelf, mooi om te zien dat de organiserende ouders dit met veel enthousiasme en in hun eigen tijd doen. Gelukkig stond ik voor een volle zaal en ook hier bleek maar weer hoeveel vragen ouders hebben omtrent kinderen en rouwverwerking, en hoe fijn ze het vinden om handvatten te krijgen om er op de best mogelijke manier mee om te gaan. De tijd voor mijn presentatie was beperkt en aangezien er nog zoveel meer te vertellen viel (en de behoefte om het met elkaar te delen als erg prettig wordt ervaren) ga ik samen met Family Factory Leimuiden kijken of we hier in het volgende schooljaar meer invulling aan kunnen gaan geven in de vorm van workshops in de avonden. Wordt vervolgd dus!

Genoeg te doen!

Terwijl ik deze blog schrijf, ben ik al met een volgende bezig; ik vind het heerlijk om met meerdere dingen tegelijk bezig te zijn 😉 De volgende blog gaat over mijn rol als Kindbehartiger, waarbij ik de stem van een kind vertolk in een echtscheidingssituatie. Prachtig werk, essentieel werk, maar waar de essentie té vaak nog wordt gemist. Daarom geef ik er samen met alle andere Kindbehartigers van de Beroepsorganisatie Kindbehartiger ook zo graag ruchtbaarheid aan. Volgende keer meer, work in progress…

Fijne dag!
Lieve groet, Caroline van Dapper.